forum życia rodzinnego

Anowi

Kochani moi ,duchowość swą odkrywamy każdego dnia i to jest piekne,że mamy taką szansą,trzeba tylko chcieć i czasami umieć się zatrzymać,a głebia naszego ducha staje się doskonalsza.Jest to piekne uczucie i jak bardzo wartosciowe,które czasami potrafi przenieść górę problemów.

Kazimierz

Zdaniem wielu autorow mowiacych o duchowosci chrzescijanskiej nie jest nadmierna konsumpcja, ale raczej nadmierna i niepożądana asceza: nieudana miłość, nieudane życie rodzinne, nieudane rozmowy. Co piąty z nas przymiera głodem. Tę niewiarygodną prawdę nie od dzisiaj przypomina nam Ryszard Kapuściński. Co trzeci, co czwarty nieletni mieszkaniec najbardziej zasobnych państw świata na co dzień cieszy się towarzystwem tylko jednego z rodziców. To problemy , ktore maja zrodlo w naszej duchowosci chrzescijanskiej.
Chrześcijaństwo pokonywało na przestrzeni wieków swoich najgroźniejszych adwersarzy właśnie przez to, że potrafiło w sposób twórczy przejąć ich najlepsze cechy. Św. Ignacy Loyola posunął się dalej. W książeczce Ćwiczeń duchowych radzi nam, abyśmy za przykładem dobrych i złych duchów wchodzili wszędzie przez drzwi otwarte, niezależnie od tego, czy są to drzwi nasze czy cudze. Ignacemu nie chodzi o to, żebyśmy niepotrzebnie nie rozbijali sobie głów o nieusuwalne mury, ale przede wszystkim o to, żebyśmy wszędzie, nawet w tych zjawiskach, które wydają się nam zgoła demoniczne, szukali elementów autentycznego dobra i na tym dobru chcieli się oprzeć. Aniołowie dobrzy i źli stosują podobne metody – powiada Ignacy – szukają w nas tego, co podobne ich własnemu usposobieniu. Wiec nasza duchowosc musi byc wlasnie wciaz i na nowo co dnia budowana w oparciu o sytuacje jakch doswiadczamy kazdego dnia.

Mskrzat

Duchowość winna być budowana i opierana na Bogu. Tak wielcy święci dużo pisali o niej i tym by pobudzać ducha i zgłębiać Boga. Duchowość to dążenie do Boga druga własną, może ona być oparta o jakąś już drogę. Tak jest jak wchodzi się na szczyt, lepiej wchodzi się po drodze już udeptanej przetartej. Dla mnie chyba wzorem wszystkich dróg jest doga Malej Teresy. Dziecięctwo duchowe. Polega na jednym uświadomienia sobie, że tylko, gdy staniemy się jak dzieci, które zawsze echa być blisko rodzica i my być winniśmy blisko Boga trzymać się Jego, jego dłoni i gdy nam coś powie i widząc, że nie damy rady to powinniśmy pokazać puste dłonie mówiąc, że mali jesteśmy sami nie poradzimy sobie. Wierzę, że Bóg wtedy będzie z nami.

Anowi

Ja bym inaczej określiła.Duchowość może być tylko oparta na Bogu , gdyż jej podstawą jest istnienie w człowieku ducha , czyli duszy .Bez Boga duchowości poprostu nie ma .

babka_baja

Pan Bóg ma dla każdego człowieka przygotował swój plan i prowadzi Go według przeznaczonej dla niego drogi. Jak zauważyłam to drogą budowania życia duchowego dla Mskrzata jest wzór życia duchowego Św. Teresy od Dz. Jezus. W moim życiu pojawia się wielu świętych, których życie i służba Bogu jest godne do naśladowania i poznawania Boga między innymi Mała Teresa, Św Jan od Krzyża, Maksymilian Kolbe itd….

Anowi

Muszę , niestety podkreślić , iż nie napisałam tego samego , co Mskrzat . Proszę o głębniejsze odczytanie formy , którą chciałam zaznaczyć i , która jest bardzo istotna .

babka_baja

No cóz ja zrozumiałam to w ten sposób, nie mam wykształcenia teologiczego, które jest dla mnie zbyt trudne do zrozumienia jestem prostaczkiem i to co piszę- pisze według tego co mi dyktuje Duch Święty.
Przepraszam Ciebie Iwonko, że nie potrafie tak myśleć jak TY:(

Anowi

Zapewniam , że nie trzeba być teologiem , aby moje zdanie odczytać na miarę i wiedzę katolika.Przykładem może być moja córka , która ma zaledwie 16 lat , a zdania takie nie stwarzają jej żadnego problemu w ich zrozumieniu i przesłaniu , jakie zawierają w sobie .

Anowi

Poza tym , nie masz mnie za , co przepraszać . Ja nie czuję się urażona ani dotknięta .Poza tym , lubię jeśli ktoś potrafi się wypowiadać i polemizować .Pozdrawiam.Całuski .

Anowi

Tak dla uzupełnienia , aby moją wypowiedz zrozumieć.Spotkanie z Chrystusem , zachodzące w takim sakramencie , jakim jest chrzest i bierzmowanie , jest spotkaniem z Tym ,który posyła Ducha Świętego.Jest ono umocnieniem przemieniającej mocy Ducha Świętego , przygotowującej do współudziału w zbawczej funkcji Chrystusa.Toteż moja wypowiedz tego dotyczyła ,że duchowość może opierać się tylko na Bogu , gdyż jest Jego darem i przesłaniem . Natomiast , jesli jest faktem ,iż nie ma się tych sakramentów , czyli nie posiada się ducha świetego , gdzie może być mowa o duchowości ? Skąd ona , niby miała by się wziąć ? Proszę o wytłumaczenie , jeśli się mylę [bo , każdy człowiek jest omylny]

Anowi

Chciałam ująć fakt , iż człowiek nie posiadający tych sakramentów nie jest w stanie posiadać Ducha Świętego ot tak .Także , stwierdzenie iż duchowość powinna się opierać na Bogu - nie wystarczy- trzeba ją poprostu posiadać i pielęgnować na miarę naszej wiary i Objawienia Pana.Ona musi być oparta na Bogu , a nie powinna.

Annnika

Anowi

Czyżby? To ja jestem daleko w tyle i bardzo proszę o post, który mnie oświeci .Nie zrozum mnie zle Annniko, ale naprawdę czekam na oświecenie, przecież nikt z nas nie jest alfą i omegą.Czekam.

Anowi

Proszę o wytłumaczenie słów-duch wieje kędy chce.

babka_baja

Zgadzam sie z tobą Anninko, przecież Bóg stworzył wszystkich ludzi nie tylko katolików, każdemu dał dusze i nad tym trzeba sie zastanowić, czy dziecko, ktore nie zostało ochrzczone w niemowlectwie nie bedzie mówic i myślec, nie bedzie osigać dobrych ocen w szkole itd...? dlatego wcześniej napisalam, że Bog kazdego prowadzi według swojego planu