forum życia rodzinnego

Annnika

Wasze opinie, doświadzczenia, formy ...

Jak to rozumiecie

Jak oceniacie

nowinka

Ewangelizację uliczną rozumiem jako głoszenie Dobrej Nowiny w miejscu publicznym, jakim jest ulica. Jest również świadectwo naszej wiary. Wielokrotnie (jeszcze w czasach szkoły średniej, czyli 5-6 lat temu) brałam udział w tego typu "akcjach". Polegały one zazwyczaj na śpiewaniu piosenek religijnych na ulicy, w autobusie lub tramwaju (specjalnie wynajętym w tym celu), którym przejazd był bezpłatny, za to można było uzyskać informacje o żcyiu archidieciezji, wspólnoty itp. Często taki pierwszy kontakt na ulicy miał swoją kontynuację w kościele, na pielgrzymce...

Pozdrawiam Wesoly

Dominik

Jak dla mnie - mogą być przeróżne formy tego typu "ewangelizacji" - począwszy od tego, co napisała Nowinka poprzez dyskretne obnoszenie się z medalikami czy też innymi "akcesorami" religinymi " Mruga

(np. droga z kościoła z "Gościem Niedzielnym w ręku Mruga

) aż po dyskusje i po dyskusje na tematy religijne i objaśnianie spraw Wiary z przypadkowymi, spotkanymi "na ulicy" osobami z którymi tematy religijne po prostu "nawiną" się same ...

pacco

trochę to brzmi jak Swiadek Jechowy Wesoly

dla mnie to przede wszystkim Postępowanie zgodnie z zasadami naszej wiary, można sobie nosić medalik i Gościa Niedzielnego i przjść obojętnie obok leżącego człowieka - "bo pijany"...

Dominik · Wysłany: Sob 19:39, 01 Mar 2008 Temat postu:

teoretycznie tak
A w praktyce ... ?

TOMASZ32 · Wysłany: Nie 23:11, 23 Mar 2008 Temat postu:

Dla mnie to coś wyjątkowego, w czym chciałem wziąć udział, jednak już kilka razy nie mogłem w ewangelizacji ulicznej uczestniczyć, a wielka szkoda, gdyż to kawał dobrej Ewangelizacji.

Samo chodzenie z "Gościem Niedzielnym" ukazuje tylko naszą osobista pobozność, tak samo medaliki czy inne symbole. Ewangelizacja uliczna to coś bardziej poważnego, to bardzo konkretne działanie wśród ludzi : śpiewanie pieśnie, czytanie Pisma Świętego, wspólne modlitwy (np brewiarzowa), zapraszanie na spotkania grup Kościelnych, przedstawianie swoich własnych świadectw działania Boga.

To konkretne wydarzenia, które z jednej strony mogą zrobić z nas wariatów i szaleńców w oczach innych ludzi, z drugiej zaś bardzo mocny sposób na to, aby jak największa liczba ludzi mogła usłyszeć Dobrą Nowinę - podstawą jest głoszenie kerygmatu o miłości Boga do człowieka.

Im bardziej człowiek ukrywa swoje chęci, aby w takiej Ewangelizacji uczestniczyc tym bardziej uwidacznia swój strach przed świadczeniem wśród innych o swojej wierze i miłości do Boga, do Chrystusa. To jest tak, jakbysmy bali się przyznawać do Chrystusa. I to mnie właśnie skłania do tego, aby w taki sposób Ewangelizować.
Mam nadzieję, że trafi się okazja, aby w takiej Ewangelizacji uczestniczyc.
To chyba jedno z naprawdę najmocniejszych doświadczeń Ewangelizacyjnych.

Pozdrawiam