forum życia rodzinnego

karamba

Nie wiem dlaczego ale ostatnio przeszywa mnie strach przed starością...boję się...

karamba

W MIARĘ upływu czasu, starość dosięga każdego. Nie można przed nią uciec. Zaczyna się niepozornie — tu trochę strzyka, tam pojawia się drobna zmarszczka i kilka siwych włosów — aż w końcu obejmuje swym żelaznym uściskiem całego człowieka. Nigdy przedtem tak wiele osób nie odczuwało skutków podeszłego wieku.

Liczba ludzi starych rośnie głównie dzięki osiągnięciom medycyny w dziedzinie leczenia chorób śmiertelnych. Na przykład, w USA, osoby powyżej 65 lat stanowią jakieś 12 procent ludności, a w Japonii — około 11 procent. Liczba Amerykanów powyżej 85 lat wzrosła z 700 tys. w roku 1953 do 2,1 mln. w roku 1978. A około 50 tys. Amerykanów i jakieś 3700 Kanadyjczyków dożyło 100 i więcej lat!

Chociaż życie osób starszych jest bardziej treściwe niż niegdyś, to jednak podeszły wiek niezmiennie cechuje się słabnięciem pewnych zdolności. Upływ lat odbija się na słuchu, wzroku, pracy mięśni i sprawności ruchowej. Niektórzy starsi ludzie cierpią z powodu samotności albo, co gorsza, niedołęstwa. Inni przejmują się utratą swej atrakcyjności i popadają w przygnębienie.

....nie wiem ale czy starzenie się nie jest okrutne- co myślicie na ten temat?

karamba

nie uważacie że to okropnie nieuniknione i przerażające?????????????????

karamba

nie macie zdania czy zbyt płytki temat?

karamba

Ja uważam że takie rzeczy bardzo mocno wpływają na życie rodzinne!

Anowi

Poruszony został temat,który tak naprawdę,chyba większości z nas,jest oddalany od siebie i na co dzień,raczej o tym,staramy się nie myśleć.Wiadoma sprawa,że każdy by chciał,żeby być wciąż młody,cieszyć się dobrym zdrowiem itd.Niestety,Stwórca zorganizował to inaczej a nam pozostaje,pogodzić się z Jego wolą.Wydaje mi się,że z tą myślą starzenia się,trzeba nauczyć się żyć i pokornie przyjąć ten fakt,którego i tak,zmienić nie możemy.Poza tym,uważam tych,którzy dożyli starości,za wielkich szczęściarzy,bo czy każdy może jej doznać-oczywiście,że nie.Toteż,cieszmy się tym,co jest nam dane i kroczmy przez życie z głową do góry,dziękując za każdy dzień życia.

karamba

ja też uważam że najważniejsze to cieszyć się każdą dana nam chwilą jednak jak to zrobić kiedy jest się chorym?? kiedy fizyczność nie zawsze na to pozwala, kiedy ból dominuje?

Anowi

Właśnie wówczas,kiedy jest się chorym,bardziej powinniśmy doceniać,każdą chwilę naszego życia.Nie twierdzę,iż jest to proste,wręcz przeciwnie-nauczyć się żyć,ciesząc się jednocześnie,jest bardzo trudne i wymaga,pewnej dojrzałości w wierze i jej umocnienia.Znam to z autopsji i zapewniam Ciebie,że trwa to dość długo,ale jest to naprawdę możliwe.Normalną sprawą jest,iż zwątpienia następują ,co jakiś czas,ale to jest słabość ludzka a nikt z nas,nie jest doskonałością.